merakı[nı] kamçılamak — подстёгивать [его́] любопы́тство
üzüntüsünü kamçılamak — уси́ливать [его́] страда́ния
Türkçe-rusça sözlük. 2013.
kamçılamak — i 1) Kamçı ile vurmak 2) Yağmur, kar, rüzgâr hızla çarpmak İlk ışıkla yanaklarını kamçılayan soğuğa rağmen başımı çıkardım, yaklaştığımız Ankara ya baktım. H. E. Adıvar 3) mec. Etkinliğini artırmak, hızlandırmak Solgun ve buruşuk ruhlarımız ona… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kamçı çalmak (veya vurmak) — kamçılamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
çapınmak — kamçılamak; yüzmek, II, 149 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
kamçıgu — ağızda ve parmaklarda ;iddetli a ğrı ve sıcaklık yüzünden çıkan bir sivilce. I, 491 kamçılamak kamçılamak, kamçı ile vurmak III, 352 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
kamçılama — is. Kamçılamak işi … Çağatay Osmanlı Sözlük
